Ponik

Mała wieś w pobliżu Kurozwęk. Nazwa wsi pochodzi od płynącego przez wsie znikającego strumienia (ponik), który znika pod ziemią
w Bełchu (nazwa miejscowa strumienia i zagajnika), a jaka wypływa w Kurozwękach. W XV wieku wieś Ponik, była własnością Piotra Lubelczyka hrabiego Różyc. Od 1508 roku wieś Ponik i Kurozwęki były własnością Hieronima z Kurozwęk. W 1827 roku było 11 domów i 111 mieszkańców.
Na koniec 1999 roku w Poniku mieszkało 146 osób, w 2006 mieszkało 144 osoby, w 2012 roku mieszkało 151 osób, a na koniec 2015 roku mieszkało 148 osób.